-
1 powalić
глаг.• валить• валиться• возложить• выбрасывать• заложить• падать• повалить• положить• постелить• постлать• уложить* * *powal|ić\powalićony сов. 1. повалить, свалить; опрокинуть;\powalić drzewo свалить дерево;
\powalić kogoś na ziemię повалить кого-л. на землю;2. сразить; \powalić celnym strzałem сразить метким выстрелом+1. obalić, przewrócić
* * *powalony сов.1) повали́ть, свали́ть; опроки́нутьpowalić drzewo — свали́ть де́рево
powalić kogoś na ziemię — повали́ть кого́-л. на зе́млю
2) срази́тьpowalić celnym strzałem — срази́ть ме́тким вы́стрелом
Syn:obalić, przewrócić 1) -
2 powalić
powalić na plecy auf den Rücken werfen;choroba go powaliła lit die Krankheit warf ihn nieder -
3 powal|ić
pf — powal|ać1 impf Ⅰ vt 1. (przewrócić) [osoba, wiatr] to fell [osobę, drzewo]- powalić kogoś na ziemię jednym ciosem to fell sb with a single blow- powalić kogoś na kolana to bring sb to their knees także przen.- drzewa powalone przez wichurę the wind-felled trees2. (zabić) to bring [sth] down [łosia, dzika, niedźwiedzia] 3. [choroba] to strike [sb] down- powaliła go grypa he was struck down by (the) fluⅡ powalić się — powalać się pot. [osoba, drzewo] to fall- powalił się na podłogę bez czucia he fell senseless on the floorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powal|ić
-
4 zwal|ić
pf — zwal|ać impf Ⅰ vt 1. (zburzyć) [osoba] to pull down, to knock down [budynek, mur, ścianę]; (powalić) [wichura, podmuch wiatru] to blow [sth] down a. over [drzewo, płot, namiot]; [piorun, bomba] to strike, to hit [komin, drzewo] 2. (przewrócić) [osoba, zwierzę] to knock- zwalić kogoś/coś na ziemię to knock sb/sth to the ground- zwalić kogoś ze schodów to push a. knock sb down the stairs3. (zrzucić na jedno miejsce) to dump [śmieci, makulaturę]; to pile [książki, zakupy]; 4. pot. (obarczyć) to shift [winę, odpowiedzialność] (na kogoś onto sb); to load przen.; to burden (coś na kogoś sb with sth)- zwalić/zwalać na kogoś obowiązki to load sb (down) with responsibilitiesⅡ zwalić się — zwalać się 1. (przewrócić się) [drzewo, ściana, most] to fall a. come down; (spaść) [samolot] to come down 2. pot. [osoba] (upaść) to fall down; (paść ze zmęczenia, słabości) to collapse- zwalić się ze schodów to fall down the stairs- zwalić się z konia/roweru to fall off a horse/bicycle- zwalił się na łóżko he collapsed on the bed pot.3. pot. (pojawić się) zwaliło się na nas za dużo pracy we’re up to our ears with work- wkrótce zwalą się na nas nowe zmartwienia there are plenty of other problems on the way pot.4. pot. (zgromadzić się) [tłumy, turyści] to descend (na kogoś/coś (up)on sb/sth); to flock- publiczność zwaliła się tłumnie na wystawę the public flocked to see the exhibition- co roku do nadmorskich kurortów zwalają się tysiące gości every year thousands of visitors descend on the seaside resortsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwal|ić
-
5 umlegen
-
6 rzu|cić
impf — rzu|cać pf Ⅰ vt 1. (cisnąć) to throw- rzucić coś a. czymś to throw sth- rzucić w kogoś kamieniem to throw a stone at sb- rzucić coś w kąt to throw sth aside- rzucić komuś koniec liny to throw sb one end of a rope- rzucić sieci to cast the nets- rzucić kotwicę to drop a. cast anchor- rzucić broń to drop one’s weapons- rzuć broń! drop the gun!- rzucić monetą to toss a coin- rzucić monetą, kto pójdzie to toss up who should go- rzućmy monetą let’s toss for it2. (powalić) [cios, wybuch, osoba] to throw- rzucić przeciwnika na deski to throw one’s opponent to the ground- wichura rzuciła nim o ścianę the wind threw him against the wall- zahamował tak ostro, że aż go rzuciło na szybę he braked so abruptly that he was thrown against the windscreen3. (poruszyć gwałtownie) [osoba, zwierzę] to toss- rzucać głową/ramionami to toss one’s head/arms- konie rzucały łbami the horses were tossing their heads4. (potrząsnąć) [wiatr] to toss [łódką]- fale rzucały statkiem waves tossed the ship about- samolotem rzucało the plane was tossed about- samochód rzucał na wybojach the car bumped over the rutted road- rzucały nim drgawki he was shaken by convulsions5. (wysłać) to send [wojska, piechotę]- rzucić oddziały do natarcia to send the troops into battle- rzucić na rynek nowy produkt to launch a new product- do sklepu rzucili masło/mięso pot. there’s some butter/meat at the grocery6. (emitować) [lampa, drzewo] to cast, to throw [światło, cień]- latarnia rzucała krąg światła na chodnik the street lamp cast a ring of light on the pavement- rzucić nowe światło na coś przen. [dowód, odkrycie] to shed new light on sth7. (wyświetlić, namalować, opisać) [osoba] to throw [obraz]- rzucić obraz na ścianę/ekran to throw an image onto a wall/screen- rzucić coś na papier to put sth on paper- ciemny wzór rzucony na białe tło a dark pattern against a white background8. (skierować) to cast [czar, zaklęcie, oskarżenie]; to throw, to cast [spojrzenie, uśmiech]- rzucić na kogoś urok to cast a spell on sb- rzucić komuś wyzwanie to throw down the gauntlet to sb- rzucić komuś spojrzenie pełne nienawiści to throw sb a look of hatred- rzucić na coś okiem to have a look at sth- rzucić na kogoś podejrzenie to cast suspicion on sb9. (powiedzieć) rzucić rozkaz/pytanie to order/to ask a question- rzucać uwagi to make remarks- rzucić przekleństwo to curse- rzucić komuś w twarz obelgę to throw an insult at sb- rzucić myśl a. pomysł, żeby… to come up with an idea to…- rzucić hasło do odmarszu to give an order to depart- rzucić hasło odnowy moralnej to call for moral revival- „zobaczysz, że mam rację” – rzucił na odchodnym ‘you’ll see I was right,’ was his parting shot10. (zbudować) to throw- rzucić most przez rzekę to throw a bridge over a river11. (zdecydować o miejscu pobytu) los rzucił go do Francji he found himself in France 12. pot. (porzucić) to leave; to dump pot. [żonę, męża]- chłopak ją rzucił her boyfriend dumped her- rzucił ją dla młodszej he left her for a younger woman13. (zrezygnować) to give [sth] up [palenie, pracę]- rzucić szkołę to give up a. quit school- rzucić wszystko w diabły pot. to let it all go to hell- rzucił wszystko i wyjechał he dropped everything and left- rzucił wszystko i wybiegł z domu he dropped everything and ran outsideⅡ rzucić się — rzucać się 1. (skoczyć, paść) to throw oneself- rzucić się w przepaść/z okna to throw oneself off a rock/out of a window- rzucić się pod pociąg to throw oneself in front of a train- rzucić się na ziemię/łóżko to throw oneself on the ground/bed2. (pobiec) to rush; (skoczyć) to lunge- rzucić się do drzwi to rush towards the door- rzucić się do przodu to lunge forward- rzucić się do ucieczki to dart away- rzucić się w pościg za kimś to dart after sb- rzucić się komuś na ratunek to rush to sb’s rescue3. (zaatakować) rzucić się na kogoś to throw oneself at sb- rzucić się na kogoś z nożem to lunge at sb with a knife- rzucił się na niego pies he was attacked by a dog4. (zabrać się z zapałem) to throw oneself- rzucić się w wir pracy to throw oneself into work- rzucił się na jedzenie he attacked the food ravenously- rzucać się na książki to read voraciously- rzucić się robić coś to rush to do sth- wszyscy rzucili się kupować maski gazowe people rushed to buy gas masks5. (miotać się) to thrash about; (we śnie) to toss about- rzucać się przez sen to toss about in one’s sleep- ryba rzucała się na piasku the fish was thrashing about on the sand6. (obruszyć się) to bridle- rzucił się na to oskarżenie he bridled at the accusation7. pot. (wdać się) [infekcja, zakażenie] to set in- rzuciła się gangrena gangrene set in- rzuciło jej się na płuca/nerki her lungs/kidneys were affected- na mózg a. rozum mu się rzuciło it made him crazy8. pot. (wydać pieniądze) to lash out pot.- rzucił się i kupił jej złoty pierścionek he lashed out and bought her a gold ringⅢ rzucać się pot. (wykłócać się) to argue; (sprawiać kłopot) to cause trouble■ rzucać mięsem pot. to hurl abuse- rzucać się w oczy to be conspicuous, to stick out- od razu rzucało się w oczy, że… it was clearly visible that…- rzuciło mi się w oczy, że… I noticed that…- rzucający/nierzucający się w oczy conspicuous/inconspicuousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzu|cić
См. также в других словарях:
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego